Svenska redigera

Substantiv redigera

Böjningar av vindel  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ vindel vindeln vindlar vindlarna
Genitiv vindels vindelns vindlars vindlarnas

vindel

  1. invecklad kroklinje; spiralvriden linje; slinga, snirkel
    Synonymer: vindling
    Etymologi: Belagt i svenska språket sedan 1840, av verbet vindla.[1]
    Jämför: meander, krumbukt, snirkel
    Besläktade ord: vindla, vindlande

Källor redigera

  1. Svensk ordbok: "vindel", läst 2020-11-13