Svenska redigera

Substantiv redigera

Böjningar av krigsman  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ krigsman krigsmannen krigsmän krigsmännen
Genitiv krigsmans krigsmannens krigsmäns krigsmännens

krigsman u

  1. (ålderdomligt, militärt) krigare, soldat, veteran (som har krigat)
    1942: Soldatinstruktion för infanteriet:
    Krigsman skall frukta Gud och vara Konungen huld och trogen.
    Sammansättningar: krigsmannabana, krigsmannabefattning, krigsmannabeställning, krigsmannaed, krigsmannaerinran, krigsmannased, krigsmannasällskap, krigsmannavis, krigsmannaära, krigsmansbeställning, krigsmansbonde, krigsmansed, krigsmanshemman, krigsmanshospital, krigsmanshus, krigsmansjordebok, krigsmanskassa, krigsmansorden, krigsmanspräst, krigsmansrock, krigsmansämbete
    Besläktade ord: krigsmanskap

Översättningar redigera