Bokmål

redigera

Substantiv

redigera

stør m

  1. (fiskart) stör
    Etymologi: Fornnordiska styrja.

Substantiv

redigera
Böjningar av stør  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ stør støren støre størene
Genitiv størs størens støres størenes
Böjningar av stør  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ stør støren stører størerne
Genitiv størs størens størers størernes

stør

  1. (fiskart) stör
    Etymologi: Fornnordiska styrja.