Svenska redigera

Substantiv redigera

Böjningar av nickhake  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ nickhake nickhaken nickhakar nickhakarna
Genitiv nickhakes nickhakens nickhakars nickhakarnas

nickhake u

  1. (sjöfart, vapen) kanon av klen kaliber fäst i fartygets reling
    Etymologi: Av nick (klyka) och hake (krok, jämför hakebössa).