Svenska redigera

Substantiv redigera

Böjningar av mumrik  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ mumrik mumriken mumrikar mumrikarna
Genitiv mumriks mumrikens mumrikars mumrikarnas

mumrik

  1. (vardagligt) underlig, något motbjudande person
    Synonymer: stofil
    Etymologi: Åtminstone sedan 1889 av svenska dialektala mumrik (”enfaldig karl med hafsigt uttal”), troligtvis av mumla.