hovuþ

Fornsvenska

Substantiv

hovuþ n

1. huvud

   Varianter: hovoþ, hovod, hofd, huvuþ, huwuþ, høwuþ, høwiþ, hoffuidh, hwffuit

   Etymologi: Av fornnordiska hǫfuð.

   Sammansättningar: hovudhbonadher, hovudhborgh, hovudhbruti, hovuþduker, hovuþgiæld, hovudhklædhe, hovudhløs, hovudhovin, hovudhskal, hovuþstaþer, hovudhværker