Substantiv

redigera

høns u pl

  • uttal: ˈhœnˀs; i sammansättningar /ˈhœnsə-/
  1. höns
  2. böjningsform av høne
    Etymologi: Av fornnordiska hœnsn.
    Besläktade ord: hane, høne, hønse, hønseri
    Sammansättningar: hønseavl, hønseavler, hønsebenstræ, hønsefarm, hønsefjer, hønsefugle, hønsehold, hønsejagt, hønsekød, hønserace, hønseæg
    Fraser: en lille fjer kan blive til fem høns, vande høns