Latin redigera

Substantiv redigera

Böjningar av virtus  Singular Plural
femininum
Nominativ virtus virtūtes
Genitiv virtūtis virtūtum
Dativ virtūti virtūtibus
Ackusativ virtūtem virtūtes
Ablativ virtūte virtūtibus
Vokativ virtus virtūtes
Lokativ
Ordet tillhör den tredje deklinationen.

virtūs

  1. manlighet
  2. tapperhet
  3. dygd
  4. kraft
 
Etymologi: Av latinska vir ("man") tillsammans med -tus (ändelse som bildar abstrakta substantiv av konkreta).