Svenska redigera

Substantiv redigera

Böjningar av rivning  Singular Plural
utrum Obestämd Bestämd Obestämd Bestämd
Nominativ rivning rivningen rivningar rivningarna
Genitiv rivnings rivningens rivningars rivningarnas

rivning

  1. det att riva en byggnad
    Besläktade ord: riva
    Sammansättningar: rivningsarbete, rivningsbeslut, rivningsfastighet, rivningsfärdig, rivningsförbud, rivningshot, rivningshotad, rivningshus, rivningskontrakt, rivningskula, rivningskåk, rivningslov, rivningslägenhet, rivningstillstånd, rivningstomt, rivningsvirke, rivningsvåg

Översättningar redigera