ezel

Frisiska

Substantiv

Böjningar av ezel	Singular	Plural
utrum
Nominativ	ezel	ezels

ezel u

• uttal: /ˈe:zl/

1. (däggdjur) åsna

   Synonymer: grauke

2. åsna (korkad person)

Sammansättningar: dwerchezel, ezelfôle, ezelsbrêge, ezelsrêch, ezelswurk, wâldezel

Besläktade ord: ezeleftich, ezelinne, ezelje, ezeltsje, onager

Nederländska

Substantiv

ezel m

1. åsna